Λουί Ντελύκ (1890-1924) Louis Delluc

Ο Delluc γεννήθηκε στο Cadouin το 1890. Η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρίσι το 1903. Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, έγινε κριτικός λογοτεχνίας . Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν παντρεμένος με τη βελγική ηθοποιό Francisve Francis , η οποία έπαιξε σε πολλές από τις ταινίες του.
Το 1917, ο Delluc ξεκίνησε την καριέρα του στην κριτική του κινηματογράφου. Συνέχισε να επεξεργάζεται το Le Journal du Ciné-club και το Cinéa , να ιδρύει κινηματογραφικές εταιρείες και να σκηνοθετεί επτά ταινίες. Ήταν ένας από τους πρώτους ιμπρεσιονιστές σκηνοθέτες, μαζί με τους Abel Gance , Germaine Dulac , Marcel L'Herbier και Jean Epstein . Οι ταινίες του είναι αξιοσημείωτες για την εστίασή τους σε συνηθισμένες εκδηλώσεις και το φυσικό σκηνικό αντί για περιπέτειες και αντίκες. Πολλές από τις πρώτες ταινίες του για γαλλικές εφημερίδες συγκεντρώθηκαν στον τόμο Cinema et cie (1919). Έγραψε επίσης ένα από τα πρώτα βιβλία για τον Τσάρλι Τσάπλιν (1921 που μεταφράστηκε στα Αγγλικά το 1922).
Ο Delluc σκηνοθέτησε την έβδομη ταινία του, L'Inondation ( The Flood ), το 1924. Η κινηματογράφηση πραγματοποιήθηκε σε πολύ κακές καιρικές συνθήκες και η Delluc έπαθε πνευμονία. Πέθανε στο Παρίσι αρκετές εβδομάδες αργότερα, πριν κυκλοφορήσει η ταινία.
Το Prix Louis-Delluc , που δημιουργήθηκε το 1937, ονομάζεται προς τιμήν του.

Φιλμογραφία

  1. 1920 : Fumée noire
  2. 1920 : Le Silence
  3. 1920 : Le Chemin d'Ernoa
  4. 1921 : Fièvre
  5. 1921 : Le Tonnerre
  6. 1922 : La Femme de nulle part
  7. 1924 : L'Inondation

From Wikipedia, the free encyclopedia 

-----------------------------------------------------------------------

 Καθιέρωσε τον όρο φωτογένεια, που γι’ αυτόν σημαίνει η ποιητική όψη των αντικειμένων και όντων που είναι άξια να προβληθούν στο φως, μ’ έναν προνομιούχο τρόπο από τον κινηματογράφο. Επηρεασμένος από τη Μισαλλοδοξία (1916) του Γκρίφιθ, δίνει στο μοντάζ τη μεγάλη σημασία που έχει στη δημιουργία μιας ταινίας. Ήταν λάτρης του Σαρλό. Γράφει το σενάριο της Ισπανικής γιορτής (1919) της Ζερμέν Ντιλάκ, με την οποία δημιουργούν τις αρχές της γαλλικής πρωτοπορίας.

Αναφορά στους θεωρητικούς της Αισθητικής του Κινηματογράφου / film aesthetics 6 | vally's diary