Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
O Αλεχάντρο Αμενάμπαρ (Alejandro Amenábar) είναι Ισπανός-Χιλιανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και συνθέτης.
Γεννήθηκε το 1972 στο Σαντιάγο της Χιλής από Ισπανίδα μητέρα και Χιλιανό πατέρα και εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Ισπανία λόγω της δικτατορίας του Πινοσέτ. Είναι δημιουργός της ταινίας Η θάλασσα μέσα μου, που κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2004.
Το 2015 παντρεύτηκε τον σύντροφό του, Νταβίντ Μπλάνκο.
Αλεχάντρο Αμενάμπαρ: ένας πολυτάλαντος Ισπανός | Κινηματογράφος (maxmag.gr)
Αλεχάντρο Αμενάμπαρ: ο άνθρωπος πίσω από μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίεςΣτο ευρύ κοινό το όνομα του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ μπορεί να μη θυμίζει και πολλά. Ωστόσο, το όνομά του είναι στενά συνδεδεμένο με σπουδαίες κινηματογραφικές επιτυχίες. Ο Αμενάμπαρ είναι ο άνθρωπος πίσω από τα «Vanilla Sky», «The Others», «The Sea Inside» και το «Agora». Σεναριογράφος, συνθέτης, σκηνοθέτης και παραγωγός, όλα σε ένα -ακόμα κι αν δεν κατόρθωσε ως τώρα να πάρει το πτυχίο του στον κινηματογράφο.
Τα πρώτα χρόνια ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ γεννήθηκε το 1972 στην Χιλή, από μητέρα Ισπανή και πατέρα Χιλιανό. Έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Ricardo. Λόγω της δικτατορίας του Πινοσέτ, η οικογένειά του γρήγορα μετοίκησε στην Ισπανία. Τον πρώτο καιρό ζούσαν στην Μαδρίτη σε ένα κάμπινγκ για τροχόσπιτα. Όταν ήταν 6 ετών μετακόμισαν σε ένα συγκρότημα στις παρυφές του Paracuellos de Jarama (Μαδρίτη).
Η αγάπη του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ για τον κινηματογράφο φάνηκε από την εφηβεία του καθώς αφιέρωνε πολύ χρόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μάλιστα, ήταν τόσο αποφασισμένος πως επιθυμεί ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό που εργαζόταν ως αποθηκάριος ώστε να αγοράσει μια βιντεοκάμερα. Ήθελε πριν πάει στην σχολή σκηνοθεσίας να έχει έρθει σε επαφή με το αντικείμενο έστω ερασιτεχνικά.
Η αποτυχία στις σπουδές κι οι πρώτες κινηματογραφικές επιτυχίες.
Ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ όμως δεν ήταν καλός σπουδαστής. Οι αποτυχίες του στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης ήταν τόσες που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να δημιουργήσει. Μεταξύ 1991 και 1994 έφτιαξε 3 ταινίες μικρού μήκους: «La Cabeza», «Himenóptero», και «Luna». Χάρις στο «Himenóptero» και τον José Luis Cuerda δημιούργησε την πρώτη του ταινία το «Thesis» (1996). Αυτή η ταινία ήταν κι αυτό που τον έφερε στο προσκήνιο χαρίζοντάς του 7 βραβεία Goya.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑSlasherΚινηματογράφοςSlasher ταινίες: 7+1 που αξίζει να δεις αν είσαι λάτρης του είδους.
Η διεθνής αναγνώριση του Αμενάμπαρ δεν άργησε καθόλου. Το 1997, με την ταινία «Abre los ojos» η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα και η ταινία γρήγορα έγινε ένα Χολιγουντιανό ριμέικ. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο remake του 2001 που όλοι ξέρουμε ως «Vanilla Sky» έλαβε ο Τομ Κρουζ, ενώ η Πενέλοπε Κρουζ επανέλαβε τον ρόλο της ως Σοφία. Μαζί με το remake όμως ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ εξέπληξε το κοινό σε Ευρώπη και Αμερική με την ταινία του «The Others» με πρωταγωνίστρια την Nicole Kidman. Προτάθηκε για καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία και κέρδισε 8 βραβεία Goya.
Το 2004, με το «Mar Adentro», τόλμησε να επεξεργαστεί ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό της ευθανασίας. Με πρωταγωνιστή τον Χαβιέρ Μπαρδέμ στο «The Sea Inside», όπως είναι ο διεθνής τίτλος, κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Η επόμενη επιτυχία του ήρθε το 2008 με το «Agora». Η ταινία κόστισε 50 εκατομμύρια ευρώ κι είναι η πιο ακριβή ταινία στον ισπανικό κινηματογράφο.
Μετά από μια παύση 7 ετών ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ επανήλθε το 2015 με το «Regression». Παρ’ ότι πρωταγωνιστούν ο Ίθαν Χοκ και η Έμμα Γουάτσον η ταινία δέχθηκε ένα πολύ χλιαρό καλωσόρισμα. Η ταινία δεν φαίνεται να ακολουθεί τα υψηλά standard στα οποία ο Αμενάμπαρ έχει συνηθίσει το κοινό του κι αυτό φάνηκε στις πωλήσεις των εισιτηρίων του.
Πού είναι τώρα ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ;
Εδώ και τέσσερα χρόνια ο Αμενάμπαρ δεν έχει «δώσει το παρόν» στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά το πάθος του για τον κινηματογράφο μένει αμείωτο. Ο πολυτάλαντος δημιουργός το 2017, δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους για το Χριστουγεννιάτικο Λαχείο, το Danielle, ενώ τον Οκτώβρη αναμένουμε το επόμενο έργο του.
Η επόμενη ταινία του ονομάζεται «Mientras dure la guerra», δηλαδή «Όσο διαρκεί ο πόλεμος». Η ταινία εκτυλίσσεται το 1936 την περίοδο που ο Φράνκο ανεβαίνει στην εξουσία της Ισπανίας. Η ταινία ακολουθεί έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανίας, Miguel Unamuno, κατά τους ταραχώδεις πρώτους μήνες του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Ο Miguel Unamuno από υποστηρικτής του δικτάτορα Φράνκο του εναντιώθηκε κάτι που του κόστισε την καριέρα και παραλίγο την ίδια του τη ζωή.
Ο ίδιος ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ δήλωσε πως «αυτό το έργο είναι πολύ ιδιαίτερο για μένα, καθώς είναι το πρώτο που θα γυρίσω στα ισπανικά εδώ και πολύ καιρό», και πρόσθεσε ότι η ταινία, «παρά την απεικόνιση του πρόσφατου παρελθόντος της Ισπανίας, μιλάει πολύ άμεσα για το παρόν». Φαίνεται πως ο Αμενάμπαρ επιστρέφει στον παλιό καλό του εαυτό και καταπιάνεται με ένα ακόμα «δύσκολο» θέμα, τον φασισμό.
Μάλιστα, από την αρχή των γυρισμάτων η ταινία έγινε επίκεντρο διαμάχης καθώς η ένωση των βετεράνων της πατριωτικής πλατφόρμας Millán Astray απαίτησε να δει το σενάριο και απείλησε με μποϋκοτάζ και μηνύσεις αν δεν τους άρεσε. Όπως όλα δείχνουν όμως, η ταινία θα έρθει στις κινηματογραφικές μας αίθουσες στις 11 Οκτωβρίου. Ελπίζουμε ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ να δικαιώσει τη φήμη του ως ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες.
Φιλμογραφία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||