Ροζέ Βαντίμ (1928-2000) Roger Vadim

Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.
Στα 16 του χρόνια έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στο θέατρο. Από το 1944 σπούδαζε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (Institut d'Etudes Politiques de Paris), όμως διέκοψε τις σπουδές του σε ηλικία 19 ετών, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή και την υποκριτική. Το 1947 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και το έδωσε στο Γάλλο συγγραφέα Αντρέ Ζιντ (André Gide) να το αξιολογήσει, όμως εκείνος δεν ενθουσιάστηκε με το έργο του Βαντίμ και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1949, τον συστήνει στο σκηνοθέτη Μαρκ Αλεγκρέ (Marc Allégret), πλάι στον οποίο εργάστηκε ως συγγραφέας και βοηθός σκηνοθέτη. Την ίδια εποχή εργαζόταν και λίγες ώρες ως δημοσιογράφος για το περιοδικό Paris Match.
Σκηνοθέτησε ταινίες, κυρίως αισθησιακές και έγραψε τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Το 1990 αφιερώθηκε στο να φτιάχνει σειρές μικρού μήκους για την τηλεόραση. Από την επαγγελματική, αλλά και προσωπική του ζωή, πέρασαν γυναίκες εξαιρετικής ομορφιάς, κάποιες από αυτές υπήρξαν και σύζυγοί του, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ανέτ Στρόιμπεργκ (Annette Stroyberg), η Τζέιν Φόντα (Jane Fonda), η Κάθριν Σνάιντερ (Catherine Schneider) και τελευταία του γυναίκα υπήρξε η Μαρί Κριστίν Μπαρό (Marie-Christine Barrault). Ωστόσο στις ταινίες του εμφανίστηκαν και η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve), η Άντζι Ντίκινσον (Angie Dickinson), η Ζαν Μορό (Jeanne Moreau) και η Σούζαν Σαράντον (Susan Sarandon).
Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000, σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών, από καρκίνο. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Σαιν-Τροπέ, του Σαιν-Τροπέ, στη Γαλλία. Μία σημείωση από το λεξικό του γαλλικού κινηματογράφου αναφέρει: «Εξαιτίας της οκνηρίας και ίσως πολύ μεγάλης ευφυίας του,ως σκηνοθέτης, η δουλειά της ζωής του δημιουργεί μία αίσθηση επιφανειακότητας, αν όχι πραγματικής μετριότητας. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του στο να ανακαλύπτει αστέρια». Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, είπε για τον Βαντίμ: «Εκτός από την αυθεντική και πολύ σημαντική δουλειά του, που μερικές φορές κλυδώνιζε το μυαλό, ήταν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, σκηνοθέτης της ζωής, του πάθους για τη ζωή και της ελευθερίας. Εκκόλαψε νέα ταλέντα και ήξερε πώς να δημιουργεί μύθους, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών».

Ροζέ Βαντίμ-Μπριζίτ Μπαρντό

Στις 2 Μαΐου του 1949, πήρε το περιοδικό (Elle) και είδε μια φωτογραφία ενός δεκαπεντάχρονου μοντέλου, ονόματι Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Βαντίμ γοητεύτηκε με την εικόνα της Μπαρντό και την έδωσε στον Αλεγκρέ, έτσι ξεκίνησε η καριέρα της Μπαρντό, αλλά και η προσωπική σχέση του Βαντίμ με την Μπαρντό. Υπήρξε μεγάλος ο έρωτας τους και οι γονείς της Μπαρντό τον αρνήθηκαν από την αρχή και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να τους χωρίσουν. Τελικά παντρεύτηκαν το 1952 και χώρισαν το 1957. Η Μπριζίτ Μπαρντό καθιερώθηκε ως «η γατούλα του σεξ», μετά την ταινία του Βαντίμ Και ο Θεός Έπλασε την Γυναίκα (Et Dieu… créa la femme).

Ροζέ Βαντίμ-Ανέτ Στρόιμπεργκ

Η Στρόιμπεργκ, γεννημένη στη Δανία, έφυγε από την πατρίδα της σε μικρή ηλικία για να εργαστεί στο Παρίσι ως μανεκέν και εκεί γνώρισε τον Βαντίμ. Παντρεύτηκαν το 1958 και χώρισαν το 1960. Απέκτησαν ένα παιδί, τη Ναταλί Βαντίμ (Nathalie Vadim). Ο Βαντίμ την έκανε ηθοποιό, δίνοντάς της ρόλους στις αισθησιακές του ταινίες. Η ξανθιά Ανέτ ήταν μία καλλονή, όχι όμως καλή ηθοποιός. Ο Βαντίμ προσπάθησε να φτιάξει μία δεύτερη Μπριζίτ Μπαρντό, όμως απέτυχε.

Ροζέ Βαντίμ-Κατρίν Ντενέβ

Ένα βράδυ στο Μονπαρνάς (Montparnasse), η Ντενέβ γνώρισε και ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον Βαντίμ. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσωπικότητα της Ντενέβ, την δίδαξε πως να είναι γυναίκα, με προσωπικότητα και χιούμορ και να ζει ευτυχισμένα. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, όμως απέκτησαν ένα παιδί, τον Κρίστιαν Βαντίμ (Christian Vadim, 18 Ιουνίου 1963). Έμειναν φίλοι μέχρι το τέλος του Βαντίμ και η Ντενέβ καθιερώθηκε σαν αιθέρια ομορφιά, με φιλοδοξίες διανοούμενης.

Ροζέ Βαντίμ-Τζέιν Φόντα

Παντρεύτηκαν το 1967 και χώρισαν το 1973, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βανέσα Βαντίμ (Vanessa Vadim, 28 Σεπτεμβρίου 1968). Η Τζέιν Φόντα χαρακτηρίζει τον Βαντίμ «σκληρό και μισογύνη», γιατί τις επέβαλε ιδιότροπες σεξουαλικές πράξεις και εξαντλητικές δίαιτες, με αποτέλεσμα να πάθει προβλήματα ανορεξίας. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Η Φόντα είπε κάποτε για τον Βαντίμ: «Μου δίδαξε ένα νέο τρόπο ζωής,τον ευρωπαϊκό τρόπο», θεωρούσε ότι ο Βαντίμ της διεύρυνε τη σκέψη, αλλά ένιωθε μειονεκτικά απέναντί του, λόγω δικών της ανασφαλειών.

Ροζέ Βαντίμ-Κάθριν Σνάιντερ

Παντρεύτηκαν το 1975 και χώρισαν το 1977, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βάνια Βαντίμ (Vania Vadim).

Ροζέ Βαντίμ-Μαρί Κριστίν Μπαρό

Η διάσημη ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης παντρεύτηκε τον Βαντίμ στις 21 Δεκεμβρίου του 1990 και έζησαν μαζί έως το τέλος της ζωής του.

Φιλμογραφία

Πηγή: From Wikipedia, the free encyclopedia 

«Εγώ, ο Βαντίμ και η... αφλογιστία του»

ΠΙΠΕΡΑΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΤΖΕΪΝ ΦΟΝΤΑ

Στους άνδρες της ζωής της επικεντρώνεται η βιογραφία «Τζέιν Φόντα: Η ιδιωτική ζωή μιας δημόσιας γυναίκας» («Jane Fonda: The Private Life of a Public Woman», εκδόσεις Robson Press) γραμμένη από την Πατρίσια Μπόσγουορθ. Και δείχνει πως για τις περιπέτειές της με το άλλο φύλο καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο πατέρας της, Χένρι Φόντα. Μεγάλωσε στη σκιά του και βίωσε από μικρή την απαξίωσή του, κάτι που αργότερα την έκανε να αποζητά να βρεθεί πλάι σε δυναμικούς άνδρες, σαν απόρροια του οιδιπόδειου που μάλλον ποτέ δεν ξεπέρασε.Ο πρώτος της την ωθούσε σε σεξουαλικά τρίγωνα, ο δεύτερος τη ζήλευε για τη φήμη της ενώ τον τρίτο τον τσάκωσε να την απατά λίγες μέρες μετά τον γάμο τους. Εντέλει με όποιον κοιμόταν «κοιμόταν» και με τις απόψεις του.Πιπεράτες λεπτομέρειες έχει συμπεριλάβει η Μπόσγουορθ για τη σχέση της Φόντα με τον γάλλο κινηματογραφιστή Ροζέ Βαντίμ, έναν από τους μέντορες της. Ώς και την «αφλογιστία» του το πρώτο βράδυ στο κρεβάτι.Το χειμώνα του '63 η Τζέιν ήταν στο Παρίσι για γυρίσματα. Ανήμερα των γενεθλίων της, 21 Δεκεμβρίου, η αντζέντισσά της Ολγα Χόρστινγκ κανόνισε ένα δείπνο σπίτι της για τη γιορτή. Καλεσμένοι ήταν... ο Ροζέ Βαντίμ. Πέρασαν υπέροχα.Παραμονή Πρωτοχρονιάς Βαντίμ και Φόντα πήγαν σε χορό μεταμφιεσμένων σε έπαυλη στο Δάσος της Βουλώνης. Διασκέδασαν και φλερτάρισαν με την ψυχή τους. Κατά τις πέντε το πρωί ο Βαντίμ της είπε: «Ξέχασες το πρωτοχρονιάτικο φιλί». Την έκλεισε στην αγκαλιά του και την φίλησε στο στόμα. Η Φόντα ταράχτηκε και το 'σκασε. Δύο μέρες μετά, έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο, όταν βρέθηκαν συμπτωματικά στο ατελιέ ενός φίλου του Βαντίμ. Εξω ο καιρός λυσσομανούσε. Δύο ώρες αργότερα αντάλλασσαν παθιασμένα φιλιά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της. Ο Βαντίμ σχεδόν την είχε γδύσει. «Ημασταν στον καναπέ έτοιμοι για έρωτα, όταν η Τζέιν έτρεξε στο μπάνιο. Στο επόμενο λεπτό εμφανίστηκε ολόγυμνη και τρύπωσε στο κρεβάτι. Πέταξα τα ρούχα μου και πήγα κι εγώ. Αλλά κάτι συνέβη και δεν μπορούσα να της κάνω έρωτα». Οι προσπάθειες της επόμενης μίας ώρας απέβησαν άκαρπες. Εξεπλάγην από τη στάση της όμως. «Ακόμα δεν έχω καταλάβει πού την βρήκε τέτοια υπομονή ενώ εγώ δεν μπορούσα να λειτουργήσω».Πάντως γύρισε ο τροχός και χαμογέλασε κι ο φτωχός Βαντίμ. «Ενα βράδυ η κατάρα έσπασε», διηγήθηκε στη βιογράφο της Φόντα κι εκείνη συμπεριέλαβε το γεγονός στο βιβλίο. «Σηκώθηκα τη νύχτα. Περάσαμε δυο νύχτες και μια μέρα στο κρεβάτι. Επρεπε να κερδίσω το χαμένο έδαφος».

Πηγή: «Εγώ, ο Βαντίμ και η... αφλογιστία του» - ΤΑ ΝΕΑ (tanea.gr)