Ο Άλφρεντ Πέτερ Άμπελ (Alfred Peter Abel, 12 Μαρτίου 1879 - 12 Δεκεμβρίου 1937) ήταν Γερμανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 140 βωβές και ηχητικές ταινίες μεταξύ 1913 και 1938. Η πιο γνωστή ερμηνεία του ήταν ως Joh Fredersen στην ταινία Metropolis του Fritz Lang το 1927.
Γεννημένος στη Λειψία στις 12 Μαρτίου 1879, ο Alfred Peter Abel ήταν γιος του Louis Abel, ενός μικροπωλητή, και της Anna Maria Selma. Ο Άβελ είχε αρκετές καριέρες πριν γίνει ηθοποιός. Στην πρώιμη ενήλικη ζωή του, ο Abel σπούδασε αρχικά δασολόγος και αργότερα σπούδασε κηπουρική στη Saxon Mittweida. Άλλαξε τον τομέα σπουδών του στις επιχειρήσεις με την ελπίδα να γίνει επιχειρηματίας. Ακολούθησε σύντομη μελέτη του σχεδίου τέχνης στην Ακαδημία της Λειψίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Abel παρακολούθησε ιδιωτικά μαθήματα υποκριτικής.
Ο Abel έλαβε την πρώτη του δουλειά ως ηθοποιός στην πόλη της Λουκέρνης της Ελβετίας. Συνέχισε να παίζει σε πολλά θέατρα στο καντόνι της Λουκέρνης, μέχρι που τελικά πήγε να παίξει στο θέατρο Baranowsky στο Βερολίνο υπό τη διεύθυνση του Max Reinhardt. Γρήγορα κέρδισε φήμη και κλήθηκε να κάνει πολλές άλλες δουλειές υποκριτικής. Έπαιξε μαζί με τον Fritzi Massary στην παραγωγή του Erich Engles The First Mrs. Shelby στο θέατρο Königgrätzer Straße. Κέρδισε διεθνή επιτυχία με την εμφάνισή του στο Irving Place Theatre στη Νέα Υόρκη. Μετά από σύσταση του συναδέλφου του ηθοποιού Ρούντολφ Κρίστιανς, ο Άμπελ εμφανίστηκε με το σύνολο υποκριτικής στο Deutschen Theater του Βερολίνου το 1904, όπου παρέμεινε για την επόμενη δεκαετία. Μέχρι εκείνο το σημείο, είχε εμφανιστεί σε όλα τα θέατρα του Βερολίνου.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους του εικοστού αιώνα, ο Abel άρχισε να εργάζεται για μια κινηματογραφική καριέρα. Το 1913, τράβηξε την προσοχή της Asta Nielsen, η οποία τον βοήθησε να εισέλθει στην κινηματογραφική βιομηχανία. Την ίδια χρονιά, έκανε το ντεμπούτο του στην οθόνη παίζοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο του "Anselmus Aselmeyer" στη βωβή ταινία του Max Reinhardt, Eine Venezianische Nacht, ο Abel έπαιξε σε πάνω από εκατό βωβές ταινίες από διάσημους σκηνοθέτες συμπεριλαμβανομένων των Ernst Lubitsch, F. W. Murnau και Richard Oswald, και μαζί με διάσημους αστέρες του βωβού κινηματογράφου όπως η Pola Negri, η Henny Porten, Jenny Jugo και Asta Nielsen. Συχνά έπαιζε αξιοπρεπείς φιγούρες εξουσίας και ονομάστηκε "Lewis Stone of German Pictures".
Οι πιο αξιοσημείωτοι ρόλοι του Άμπελ στον βωβό κινηματογράφο περιλαμβάνουν τις ερμηνείες του ως "Lorenz Lubota" στο Phantom (1922), ως "Count Graf Told" στο Dr. Mabuse the Gambler (1922), ως "Gaston" στο Die Flamme (1923) και ως "Alphonse Gunderman" στη γαλλική ταινία, L'Argent (1928). Η πιο διάσημη ερμηνεία του Άμπελ στον βωβό κινηματογράφο ήταν στη φουτουριστική ταινία του Φριτς Λανγκ, Metropolis (1927) ως Τζο Φρέντερσεν, ηγέτης της μητρόπολης. Ο Άβελ ήταν γνωστός για το στυλ υποκριτικής του που χαρακτηριζόταν από την αποφυγή δραματικών χειρονομιών. Έμαθε να δείχνει την ψυχολογία και τις εσωτερικές εντάσεις των χαρακτήρων του με συγκρατημένες εκφράσεις. Πολλοί ηθοποιοί της εποχής του αγωνίστηκαν να αλλάξουν το στυλ υποκριτικής τους για τον κινηματογράφο μετά τη μετάβαση από τη σκηνική υποκριτική και συχνά χλευάστηκαν αργότερα καθώς εισήχθη η ηχητική ταινία.
Με την έναρξη των talkies, ο Abel παρέμεινε ένας πολύ επιθυμητός ηθοποιός και πρωταγωνίστησε σε 38 ταινίες. Συνεργάστηκε με πολλούς διάσημους σκηνοθέτες όπως ο Detlef Sierck και ο Anatole Litvak. Μερικές από τις πιο γνωστές ηχητικές ταινίες του περιλαμβάνουν το Dolly's Way to Stardom (1930) του Litvak ως Count Eberhard, το Meine Frau του Heinz Ruehmann, die Hochstaplerin (1931), το ειδύλλιο του Reinhold Schuenzel, Beautiful Adventure (1932) ως Count d'Eguzon, και το "The Court Concert" (1936) του Franz Liszt ως Dichter Knips. Ο Abel έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Sir John Menier στο Mary (1931) του Alfred Hitchcock, τη γερμανική εκδοχή του Hitchcock's Murder! (1930). Ο τελευταίος κινηματογραφικός ρόλος του Άμπελ ήταν ως Daffinger στο Frau Sylvelin (1938) του Herbert Maisch, το οποίο δεν κυκλοφόρησε παρά μόνο μετά το θάνατό του.
Υπήρχαν φήμες την εποχή της ταινίας Nosferatu του 1922 και για πολλά χρόνια αργότερα ότι ο Max Schreck, ο οποίος έπαιξε τον κόμη Orlok το βαμπίρ, δεν υπήρχε στην πραγματικότητα και ήταν ψευδώνυμο για τον Abel.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο Abel άρχισε να σκέφτεται μια καριέρα ως σκηνοθέτης και δημιούργησε την εταιρεία παραγωγής Artifex Film. Η μόνη ταινία της εταιρείας ήταν το The Strike of the Thieves (1921), το οποίο σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Abel. Η ταινία ήταν μια αποτυχία στο box office. Ο Άβελ δεν σκηνοθέτησε ξανά μέχρι το 1929. Το Narcose θεωρείται το πιο φιλόδοξο έργο του. Μετά το Narcose, ο Abel σκηνοθέτησε το Bon Voyage (1933) και το Everything for a Woman (1935). Ο Abel βοήθησε τον Carl Hoffman ως σκηνοθέτης διαλόγων στην ταινία Viktoria το 1935.
Ο Άμπελ ήταν παντρεμένος με την Ελίζαμπεθ Ζάιντελ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Ούρσουλα (1915-1951). Η Ούρσουλα, όπως και ο πατέρας της, έγινε επίσης ηθοποιός κινηματογράφου. Ωστόσο, το ναζιστικό καθεστώς το 1935 της απαγόρευσε να εμφανιστεί σε άλλες ταινίες, αφού απέτυχε να προσκομίσει έγγραφα καταγωγής (Ariernachweis) για να αποδείξει ο πατέρας της ότι δεν ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Μετά από μάχη με μια μακροχρόνια ασθένεια, ο Abel πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 1937, σε ηλικία 58 ετών. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Friedhof Heerstraße στην περιοχή Charlottenburg του Βερολίνου. Το σώμα του αργότερα εκτάφη και αποτεφρώθηκε με γερμανικό τρόπο μετά τη μη καταβολή των τελών του νεκροταφείου.
Πηγή: Alfred Abel - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
Σκηνοθεσία
|
Ηθοποιός
|
Παραγωγός
|
Πηγή: Alfred Abel - Credits (text only) - IMDb
Ullrich, Luise - Ηθοποιός, Αυστρία με τον Alfred Abel στη 'Roulette' von Lasdilas Fodor