Ο Φριτς Βεντχάουζεν ("Fritz Wendhausen", 7 Αυγούστου 1890 - † 5 Ιανουαρίου 1962) ήταν Γερμανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.
Σπούδασε ιστορία της τέχνης, ιστορία και φιλοσοφία και αποφοίτησε με διδακτορικό δίπλωμα. Στη συνέχεια πήρε μαθήματα υποκριτικής και ξεκίνησε τη θεατρική του καριέρα το 1916 ως ηθοποιός και βοηθός δραματουργού στη Λειψία.
Το 1917 έγινε ανώτερος διευθυντής στο Μάιντς και το 1919 στο Μάνχαϊμ. Το 1920 ο Max Reinhardt τον έφερε στο Βερολίνο ως σκηνοθέτη στο Deutsches Theater και στο Grosses Schauspielhaus. Εκεί ανέβασε έργα όπως Caesar and Cleopatra του George Bernard Shaw (1920), The Passion του Wilhelm Schmidtbonn (1921), Anna Christie (1923), The Café του Carlo Goldoni (1923) και Thou Shalt Not Kill (1924).
Το 1921 έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης. Τις περισσότερες φορές, έγραφε ο ίδιος το σενάριο για τις ταινίες του. Ένα καλλιτεχνικό πείραμα ήταν η κινηματογραφική μπαλάντα του 1923 The Stone Rider, την οποία έγραψε με βάση μια ιδέα της σεναριογράφου Thea von Harbou και ανέβηκε σε στυλιζαρισμένη διακόσμηση επηρεασμένη από τον εξπρεσιονισμό. Μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες του Wendhausen ήταν το αγροτικό δράμα του 1927 The Son of Hagar, βασισμένο στο δημοφιλές μυθιστόρημα του Paul Keller. Ασχολήθηκε επίσης με πολιτικά και κοινωνικά επίκαιρα υλικά, όπως το The First Right of the Child with Hertha Thiele (1932).
Μετά την «κατάληψη της εξουσίας» από τους Εθνικοσοσιαλιστές, αρχικά συμβιβάστηκε με το καθεστώς και το 1933 εντάχθηκε στον πυρήνα των σκηνοθετών γερμανικής καταγωγής της NSBO. Το πιο περίτεχνο και φιλόδοξο έργο του ήταν το Peer Gynt το 1934 με πρωταγωνιστή τον Hans Albers.
Το 1938 μετανάστευσε στη Μεγάλη Βρετανία. Από το 1940 εργάστηκε για τη γερμανόφωνη υπηρεσία του BBC. Μίλησε σε πολλές εκπομπές που απευθύνονταν σε Γερμανούς ακροατές στη ναζιστική Γερμανία. Στη ραδιοφωνική δραματική σειρά Kurt, ήταν η φωνή του παλιομοδίτικου και γενναιόδωρου δασκάλου Kurt, ο οποίος έρχεται σε αντίθεση με τον φανατικό συνάδελφό του Willi. Σε αρκετές βρετανικές ταινίες, έπαιξε απειλητικούς αξιωματικούς των Ναζί με τα ονόματα F.R. Wendhousen, F.R. Wendhausen και Frederick Wendhausen.
Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεφε περιστασιακά στο Βερολίνο και ανέβαζε διάφορα έργα στο θέατρο Hebbel και στο Theater am Kurfürstendamm, συμπεριλαμβανομένου του Die Glasmenagerie. Το 1959 του απονεμήθηκε το παράσημο του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Από το 1923 έως το 1931 ο Fritz Wendhausen ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Hanna Ralph, και από το 1940 με την ηθοποιό Peggy Norman.
Πηγή: Fritz Wendhausen - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
Σκηνοθεσία
|
Σεναριογράφος-Συγγραφέας
|
Ηθοποιός
|