Βέγκενερ Πολ (1874-1948)

Ο Paul Wegener (11 Δεκεμβρίου 1874 – 13 Σεπτεμβρίου 1948) ήταν Γερμανός ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, γνωστός για τον πρωτοποριακό του ρόλο στον γερμανικό εξπρεσιονιστικό κινηματογράφο.

Σε ηλικία 20 ετών, ο Βέγκενερ αποφάσισε να τελειώσει τις νομικές του σπουδές και να επικεντρωθεί στην υποκριτική, περιοδεύοντας στις επαρχίες πριν ενταχθεί στον θίασο υποκριτικής του Μαξ Ράινχαρντ το 1906. Το 1912, στράφηκε στο νέο μέσο κινηματογραφικών ταινιών και εμφανίστηκε στην έκδοση του 1913 του Ο Μαθητής της Πράγας . Ήταν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αυτής της ταινίας που άκουσε για πρώτη φορά τον παλιό εβραϊκό θρύλο του Golem και προχώρησε στην προσαρμογή της ιστορίας στην ταινία, συν-σκηνοθετώντας και συνυπογράφοντας το σενάριο με τον Henrik Galeen . Η πρώτη του εκδοχή του παραμυθιού The Golem (1915, τώρα χαμένο) ήταν επιτυχημένη και καθιέρωσε σταθερά τη φήμη του Wegener. Το 1917, έκανε μια παρωδία της ιστορίας που ονομάζεται Der Golem und die Tänzerin, αλλά ήταν η εκ νέου επεξεργασία του παραμυθιού, The Golem: How He Came into the World (1920) που στέκεται ως ένα από τα κλασικά του γερμανικού κινηματογράφου και βοήθησε να εδραιωθεί η θέση του Βέγκενερ στην κινηματογραφική ιστορία.
Μια άλλη από τις πρώτες ταινίες του ήταν το Der Yoghi (1916), όπου έπαιξε το ρόλο ενός γιόγκι και ενός νεαρού εφευρέτη, και που του έδωσε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τρία από τα ενδιαφέροντά του, τη φωτογραφία κόλπα (ήταν μια από τις πρώτες ταινίες που χαρακτηριστικό αόρατο), ο υπερφυσικός και ανατολικός μυστικισμός .
Το 1926, εμφανίστηκε στη μοναδική του ταινία του Χόλιγουντ, Ο Μάγος του Ρεξ Ίνγκραμ , στην οποία έπαιξε τον Όλιβερ Χάντο , όπως ο Άλιστερ Κρόουλι, σε μια προσαρμογή της ιστορίας του Σόμερσετ Μομ , ακολουθούμενη από την Παράξενη Υπόθεση του Λοχαγού Ράμπερ το 1927. Το 1928, πρωταγωνίστησε δίπλα στην Brigitte Helm στη μεταφορά του παλιού του συνεργάτη Henrik Galeen του Hanns Heinz Ewers ' Alraune , παίζοντας τον καθηγητή ten Brinken όπως ο Frankenstein .
Το 1932, ο Βέγκενερ έκανε το ντεμπούτο του στον ήχο στη μαύρη κωμωδία / ταινία τρόμου Unheimliche Geschichten του Ρίτσαρντ Όσβαλντ , στην οποία κορόιδευε τον εαυτό του καθώς και ολόκληρο το είδος εξπρεσιονιστικών ταινιών .

Όταν το 1933 οι Ναζί ήρθαν στο πολιτικό προσκήνιο, οι θεατρικές εταιρείες διαλύθηκαν και πολλοί από τους ηθοποιούς και τους σκηνοθέτες συνελήφθησαν, διώχθηκαν ή εξορίστηκαν. Ωστόσο, ο Βέγκενερ έγινε ηθοποιός του κράτους και εμφανίστηκε σε ναζιστικές προπαγανδιστικές ταινίες όπως το Mein Leben für Irland το 1941 και το Kolberg , ένα προπαγανδιστικό έπος 1944–45 για τους Ναπολεόντειους Πολέμους . Καθώς ο πόλεμος έκλεισε, ο Βέγκενερ ήταν ένας από τους πρώτους που ανοικοδόμησαν την πολιτιστική ζωή στο Βερολίνο . Εμφανίστηκε στον ομώνυμο ρόλο σε μια παραγωγή του « Nathan the Wise » του Lessing στο Deutsches Theatre του Βερολίνου τον Σεπτέμβριο του 1945. Παρά την κακή υγεία του, έγινε πρόεδρος ενός οργανισμού για τη βελτίωση των προτύπων για τους κατοίκους του.

Ο Βέγκενερ ως Nathan the Wise με την Gerda Müller (όρθια) και την Agathe Poschmann στο Βερολίνο.

Παντρεύτηκε έξι φορές, τρίτη και έκτη με την ηθοποιό Lyda Salmonova (συμπρωταγωνίστριά του σε αρκετές περιπτώσεις), η οποία έμεινε χήρα του. Η τέταρτη σύζυγός του ήταν η Γκρέτα Σρέντερ (προηγουμένως παντρεμένη με τον χορευτή Ernst Matray), η οποία είχε υποδυθεί την πρωταγωνίστρια στο Nosferatu του FW Murnau (1922). Ο γεωγράφος Alfred Wegener ήταν ξάδερφός του και ο φυσικός καθηγητής Peter P. Wegener ήταν γιος του.
Η τελευταία ταινία του Βέγκενερ ήταν το Der Grosse Mandarin (1948). Τον Ιούλιο του 1948 επανέλαβε τον παλιό του ρόλο ως Nathan the Wise στο Deutschen Theatre, αλλά στην πρώτη κιόλας σκηνή κατέρρευσε και έπεσε η αυλαία. Δύο μήνες αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου 1948, πέθανε στον ύπνο του.

Πηγή: Paul Wegener - Wikipedia 

Φιλμογραφία

Σκηνοθεσία

Σεναριογράφος-Συγγραφέας

Ηθοποιός

Πηγή: Paul Wegener - Credits (text only) - IMDb