Μπόντιλ Ίψεν (1889-1964)

Ο Μποντίλ Ίψεν (30 Αυγούστου 1889 – 26 Νοεμβρίου 1964) ήταν Δανή ηθοποιός και σκηνοθέτης και θεωρείται ένα από τα μεγάλα αστέρια της κινηματογραφικής ιστορίας της Δανίας. Η καριέρα της ως ηθοποιός, που ξεκίνησε στο θέατρο και τον βωβό κινηματογράφο , σημαδεύτηκε από πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μεγάλες λαϊκές κωμωδίες και μελοδράματα. Ωστόσο, ήταν ως σκηνοθέτης που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή: σκηνοθέτησε το πρώτο δανικό φιλμ νουάρ και έκανε πολλά σκοτεινά ψυχολογικά θρίλερ κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1940 και του 1950. Το όνομα του Ίψεν μαζί με αυτό του Bodil Kjer δίνεται στο πιο διάσημο κινηματογραφικό βραβείο της Δανίας, το Bodil Award .

Η Bodil Louise Jensen Ipsen γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου 1889 στην Κοπεγχάγη της Δανίας . Το 1908, μετά την απόκτηση του απολυτηρίου της, η Ίψεν άρχισε να σπουδάζει στο Det Kongelige Teater (Βασιλικό Θέατρο της Δανίας) και έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή ένα χρόνο αργότερα. Η δουλειά της στη σκηνή τράβηξε γρήγορα την προσοχή. Ιδιαίτερα σημειώθηκαν οι ερμηνείες της με τον Δανό ηθοποιό Poul Reumert . Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της, η Ίψεν έπαιζε στο Βασιλικό Θέατρο της Δανίαςκαθώς και το θέατρο Dagmar, The Folketeatret και The Betty Nansen Theatre. Έπαιξε επίσης σε σκηνή στη Σουηδία και τη Νορβηγία. Η Ίψεν έπαιξε σχεδόν 200 ρόλους στο θέατρο, τους περισσότερους ως πρωταγωνίστρια, καθώς και 150 ρόλους στο ραδιόφωνο και τέσσερις τηλεοπτικούς ρόλους.
Το 1920, η Ίψεν έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο ως πρωταγωνίστρια στο Lavinen, σε σκηνοθεσία του τρίτου συζύγου της, Emanuel Gregers . Έκανε ταινίες με τον Γκρέγκερς το 1922 και το 1923. Έπαιξε σε 12 ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας της. Οι πιο αξιοσημείωτες πρώιμες ερμηνείες της ήταν σε μεγάλες συγκλονιστικές κωμωδίες, όπως ο σπινθηριστής Bollette στο Bollettes Brudefærd ή η Κοντέσα Ντάνερ στο Sørensen og Rasmussen του Gregers .
Η Ίψεν έγινε σκηνοθέτης το 1942 και σκηνοθέτησε 10 ταινίες σε 10 χρόνια. Αν και το υποκριτικό ταλέντο της Ίψεν προβλήθηκε σε μεγάλες ρομαντικές κωμωδίες, η θέση της στην καρέκλα του σκηνοθέτη σηματοδότησε την εξέλιξη των κλασικών δανικών σκοτεινών δραμάτων και μυστηρίων. Η πρώτη της ταινία, την οποία σκηνοθέτησε συν-σκηνοθέτης με τον Lau Lauritzen Jr. ήταν το σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ του 1942 Afsporet ( Εκτροχιασμένος ), το πρώτο αληθινό δανικό φιλμ νουάρ. Δύο χρόνια αργότερα, ο Ipsen σκηνοθέτησε άλλα δύο ακόμη πιο ακραία νουάρ, το Mordets Melodi ( Melody of Murder ), για έναν τραγουδιστή που κατηγορείται για κατά συρροή φόνους, και το Besættelse ( Possession), ένα τεντωμένο θρίλερ για την ερωτική εμμονή ενός άνδρα με μια νεαρή γυναίκα.
Μετά το Afsporet Ipsen συνεργάστηκε με τον Lau Lauritzen Jr. σε τέσσερις ακόμη ταινίες. Η δεύτερη ταινία τους, De røde enge (Τα Κόκκινα Λιβάδια ), για τη ναζιστική κατοχή της Δανίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε το Μεγάλο Βραβείο του 1946 στο Φεστιβάλ των Καννών . Το 1950, η Ipsen και ο Lauritzen κέρδισαν ξανά την αναγνώριση για την ταινία τους Café Paradis ( Καφέ Παράδεισος ). Η σκληρή ιστορία για τον αλκοολισμό θεωρείται αριστούργημα του δανικού κινηματογράφου και για την οποία η Ίψεν κέρδισε το ομώνυμο βραβείο της, το Bodil , που πήρε το όνομά της και της συναδέλφου της ηθοποιού, Bodil Kjer . Δύο χρόνια αργότερα, ο Ipsen και ο Lauritzen κέρδισαν ξανά τοΒραβείο Bodil Καλύτερης Δανέζικης Ταινίας για το Det Sande Ansigt ( The True Face ).
Το 1960, σε ηλικία 71 ετών, η Ίψεν βραβεύτηκε ξανά με το Bodil , αυτή τη φορά ως η καλύτερη ηθοποιός της χρονιάς για την ταινία Tro, håb og trolddom . Ο Ίψεν αποσύρθηκε στη συνέχεια. Πέθανε στις 26 Νοεμβρίου 1964 στην Κοπεγχάγη. Η ταινία Bodil Ipsen og Filmen ( Bodil Ipsen and the Film ), που κυκλοφόρησε το 2006, είναι ένα πορτρέτο της ζωής και της καριέρας της.

Η σταθερή καριέρα του Ίψεν στη σκηνή αντισταθμίστηκε από μια ασταθή προσωπική ζωή. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές. Η Ίψεν παντρεύτηκε την πρώτη φορά το 1910 με τον ηθοποιό Jacob Texière, αλλά ο γάμος διαλύθηκε την ίδια χρονιά. Στη συνέχεια, το 1914, παντρεύτηκε τον πολιτικό μηχανικό HHO Moltke και χώρισαν μετά από τρία χρόνια. Ο γάμος της το 1919 με τον σκηνοθέτη Emanuel Gregers κράτησε τέσσερα χρόνια. Η Ίψεν παντρεύτηκε για τέταρτη φορά το 1932 τον δημοσιογράφο Ejnar Black. Έμειναν μαζί για 17 χρόνια μέχρι τον θάνατο της Μπλακ το 1949. Μετά τον θάνατο της Μπλακ, η Ίψεν απομονώθηκε εκτός δουλειάς, προτιμώντας τη συντροφιά της βοηθού και οικονόμου της, Στέλα Τζένσεν. 

Ανακάλυψα να συμβιώνω με την (Bodil Ipsen) τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής της έναν άνθρωπο με άπειρα ταλέντα. Μια γενναιοδωρία που πραγματικά δεν γνώριζε όρια καθώς και μια αισθητή και περίεργη δυσπιστία απέναντι στους ανθρώπους, που διαφορετικά θα ήταν κοντά της.

—  Stella Jensen, που περιγράφει τον Bodil Ipsen μετά τον θάνατό της το 1964

Πηγή: Bodil Ipsen - Wikipedia 

Φιλμογραφία

Σκηνοθεσία

Ηθοποιός

Πηγή: Bodil Ipsen - IMDb