Ντάνινγκ Τζορτζ (1920-1979)

Ο Τζορτζ Γκαρνέτ Ντάνινγκ (1920-1979) ήταν Καναδός σκηνοθέτης και animator. Είναι περισσότερο γνωστός για την παραγωγή και τη σκηνοθεσία της ταινίας του 1968 Yellow Submarine.

Ο Dunning γεννήθηκε στο Τορόντο και σπούδασε στο Ontario College of Art &; Design και στη συνέχεια εργάστηκε ως ανεξάρτητος εικονογράφος. Το 1943, έγινε ο δεύτερος καλλιτέχνης που προσλήφθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Κινηματογράφου του Καναδά Norman McLaren.  Μεταξύ 1944 και 1950, συν-δημιούργησε δέκα ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της βραβευμένης Cadet Rousselle, και ανέπτυξε τις δεξιότητές του στην εμψύχωση αρθρωτών, ζωγραφισμένων, μεταλλικών κοπών.
Το 1948, ο Dunning ταξίδεψε στο Παρίσι και πέρασε ένα χρόνο δουλεύοντας για την UNESCO υπό την καθοδήγηση του Τσέχου animator Berthold Bartosch και προωθώντας τα πειράματά του με τη ζωγραφική σε γυαλί. Επέστρεψε στον Καναδά το 1949 και μαζί με τον συνάδελφό του Colin Low πήραν άδεια για να εργαστούν σε μια προσαρμογή του The Adventures of Baron Munchausen (η παραγωγή ήταν πολύ φιλόδοξη και η ταινία εγκαταλείφθηκε). Ο Dunning έκανε μια ακόμη ταινία για το NFB-Family Tree, την οποία κινούσε και συν-σκηνοθέτησε με την Evelyn Lambart. Κέρδισε δύο διεθνή βραβεία και ένα ειδικό βραβείο καναδικής ταινίας για «εξαιρετικό animation».
Το 1950, ο Dunning και ο συνάδελφός του Jim MacKay εγκατέλειψαν το NFB για να ιδρύσουν το πρώτο ιδιωτικό στούντιο κινουμένων σχεδίων του Τορόντο, το Graphic Associates, το οποίο παρήγαγε διαφημίσεις (συμπεριλαμβανομένης της πρώτης έγχρωμης διαφήμισης που παρήχθη στον Καναδά), σχεδιαστικές εργασίες και εκπαιδευτικές ταινίες. Έδωσε επίσης τις πρώτες θέσεις εργασίας σε εκκολαπτόμενους καλλιτέχνες όπως ο Michael Snow, η Joyce Wieland και ο Richard Williams. Αλλά η εταιρεία δεν ήταν κερδοφόρα. Το 1955, ο Dunning έφυγε για τη Νέα Υόρκη. Ο ΜακΚέι μετέτρεψε την Graphic Associates στην επιτυχημένη εταιρεία παραγωγής Film Design Ltd.
Ο Dunning μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να δεχτεί μια θέση στην United Productions of America (UPA) και πέρασε ένα χρόνο ως animator στη σειρά The Gerald McBoing-Boing Show. Το 1956, η UPA τον έστειλε στο Λονδίνο για να διαχειριστεί το γραφείο της εκεί, αλλά η UPA αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και το γραφείο του Λονδίνου σύντομα έκλεισε. Ο Dunning αποφάσισε να ξεκινήσει τη δική του εταιρεία παραγωγής. Είχε γνωρίσει τον John Coates, έναν παραγωγό του Λονδίνου που ήταν ανιψιός του μεγιστάνα του κινηματογράφου J. Arthur Rank. Ο Dunning χρειαζόταν κάποιον να διαχειριστεί την επιχειρηματική πλευρά της εταιρείας του και οι δυο τους συνεργάστηκαν ιδρύοντας την TV Cartoons Ltd. το 1957. Μέχρι το 1961, η TVC παρήγαγε περίπου εκατό διαφημίσεις το χρόνο, αλλά ο Dunning έκανε επίσης πολλές προσωπικές ταινίες μικρού μήκους γνωστές για τη σουρεαλιστική τους ατμόσφαιρα και τα καφκικά θέματα. Ο Ιπτάμενος Άνθρωπος κέρδισε το Grand Prix του Φεστιβάλ του Ανεσί το 1962, ενώ το The Apple κέρδισε το βραβείο BAFTA του 1963 για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων.
Η άλλη δουλειά του TVC ήταν εκπαιδευτικές ταινίες για το Εθνικό Συμβούλιο Άνθρακα, για τις οποίες δημιούργησε τους αξέχαστους χαρακτήρες Thud και Blunder. Το 1967, ο Dunning δημιούργησε την ταινία Canada is My Piano για την τριπλή περιστρεφόμενη οθόνη στο καναδικό περίπτερο στην Expo 67. Η ταινία του 1973 κατά των ναρκωτικών The Maggot κέρδισε άλλο ένα βραβείο στο Φεστιβάλ του Ανεσί, για την καλύτερη ταινία πληροφόρησης.
Από το 1965 έως το 1967, ο Dunning ήταν ο κύριος παραγωγός της σειράς κινουμένων σχεδίων The Beatles. Αυτό οδήγησε στην ανάθεση του Κίτρινου Υποβρυχίου. Η δουλειά ήταν εξαιρετικά προβληματική. Ενώ μια ταινία της Disney χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να γίνει, ο Dunning έλαβε ένα χρόνο και μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια. Για να τηρήσει την προθεσμία, ο Dunning τετραπλασίασε το προσωπικό του και, με τη βοήθεια του Coates και του καλλιτεχνικού διευθυντή Heinz Edelmann, επέβλεψε έως και 200 καλλιτέχνες. Τσακώθηκε με τον πελάτη του, Al Brodax στο King Features Syndicate, και οι Beatles δεν ενδιαφέρθηκαν να συμμετάσχουν, συμφωνώντας μόνο την τελευταία στιγμή να λάβουν μέρος σε έναν επίλογο ζωντανής δράσης. Καθώς ο Dunning έκανε την ταινία για μια κατ 'αποκοπή αμοιβή και κάλυψε τις υπερβάσεις του προϋπολογισμού με δικά του κεφάλαια, το TVC έχασε χρήματα για την ταινία. Αλλά το "Yellow Submarine" ήταν μια τεράστια επιτυχία, φέρνοντας στον Dunning ένα βραβείο New York Film Critics Circle και τεράστιο κύρος.
Αν και δεν πιστώνεται, πιστεύεται ότι ο Dunning ήταν υπεύθυνος για τους τίτλους έναρξης του A Shot in the Dark του Blake Edwards, μαζί με μια σειρά από μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένου του The Digger, για τη σειρά Vision On του BBC. Το τελευταίο του έργο, μια κινούμενη εκδοχή της Τρικυμίας του Σαίξπηρ, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Μέχρι τον Ιανουάριο του 1979, μακροχρόνια προβλήματα υγείας είχαν έρθει στο προσκήνιο. Ο Dunning πέθανε από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του στο Λονδίνο στις 15 Φεβρουαρίου 1979, σε ηλικία 58 ετών. Το 51% του TVA London πέρασε στη σύζυγό του, Faye. Ωστόσο, είχε καρκίνο και πέθανε τον επόμενο Αύγουστο. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά, οπότε οι μετοχές τους επέστρεψαν στον Coates που φοβόταν ότι, χωρίς τον Dunning, οι πελάτες δεν θα ενδιαφέρονταν πλέον να συνεργαστούν με την εταιρεία. Αυτό δεν συνέβη και η TVA London συνέχισε, με μεγάλη επιτυχία, μέχρι που πωλήθηκε στο Varga Studio το 1999. 

Πηγή: George Dunning - Wikipedia 

Εργογραφία

Σκηνοθεσία

Συγγραφέας-Σεναριογράφος

Ηθοποιός

Animation department

Πηγή: George Dunning - Credits (text only) - IMDb