Νόρμαν Τζούισον (1926-)

Ο Norman Frederick Jewison (γεννημένος στις 21 Ιουλίου 1926) είναι Καναδός συνταξιούχος σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος και ιδρυτής του Canadian Film Center . Έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες μεγάλου μήκους και έχει προταθεί για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας τρεις φορές σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες για τις ταινίες In the Heat of the Night (1967), Fiddler on the Roof (1971) και Moonstruck (1987). Άλλα στιγμιότυπα της σκηνοθετικής του καριέρας περιλαμβάνουν το The Cincinnati Kid (1965), The Russians Are Coming, the Russians Are Coming (1966), The Thomas Crown Affair (1968), Jesus Christ Superstar(1973), Rollerball (1975), FIST (1978), ...And Justice for All (1979), A Soldier's Story (1984), Agnes of God (1985), Other People's Money (1991), The Hurricane (1999 ) ), και The Statement (2003).

Ο Jewison έχει ασχοληθεί με σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του στη δημιουργία ταινιών, κάνοντας συχνά αμφιλεγόμενα ή περίπλοκα θέματα προσβάσιμα στο κοινό . Έχει κερδίσει διακρίσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολλών υποψηφιοτήτων για Χρυσές Σφαίρες , βραβείο BAFTA , Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου , Βραβεία Ζωής από το Σωματείο Σκηνοθετών του Καναδά και της Αμερικής και το Μνημείο Irving G. Thalberg Βραβείο στα 71α ετήσια Βραβεία Όσκαρ .
Το 2003, ο Jewison έλαβε το Governor's Performing Arts Award for Lifetime Artistic Achievement για τις πολλαπλές συνεισφορές του στην κινηματογραφική βιομηχανία στον Καναδά .

 Ο Jewison γεννήθηκε στο Τορόντο του Οντάριο, γιος της Dorothy Irene (το γένος Weaver) και του Percy Joseph Jewison, ο οποίος διαχειριζόταν ένα ψιλικατζίδικο και ένα ταχυδρομείο.  Παρακολούθησε το Kew Beach School και το Malvern Collegiate Institute , και ενώ μεγάλωνε στη δεκαετία του 1930 επέδειξε μια ικανότητα για παραστάσεις και θέατρο. Συχνά συγχέεται ότι είναι Εβραίος λόγω του επωνύμου του και της κατεύθυνσης του Fiddler on the Roof , αλλά ο Jewison και η οικογένειά του είναι στην πραγματικότητα Προτεστάντες . Υπηρέτησε στο Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό (1944-1945) κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και αφού πήρε εξιτήριο ταξίδεψε στον Αμερικανικό Νότο, όπου συνάντησε τον διαχωρισμό, μια εμπειρία που επηρέασε τη μετέπειτα δουλειά του.
Ο Jewison φοίτησε στο Victoria College στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο , αποφοίτησε με πτυχίο το 1949. Ως φοιτητής, ασχολήθηκε με το σενάριο, τη σκηνοθεσία και την υποκριτική σε διάφορες θεατρικές παραγωγές, συμπεριλαμβανομένης της All-Varsity Revue το 1949. Μετά την αποφοίτησή του, μετακόμισε στο Λονδίνο , όπου εργάστηκε σποραδικά ως σεναριογράφος για παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα και ως ηθοποιός για το BBC , ενώ συντηρούσε τον εαυτό του με περίεργες δουλειές. Χωρίς δουλειά στη Βρετανία στα τέλη του 1951, επέστρεψε στον Καναδά για να γίνει εκπαιδευόμενος παραγωγής στο CBLT στο Τορόντο, το οποίο προετοιμαζόταν για την έναρξη της τηλεόρασης CBC . 

Όταν η τηλεόραση CBC βγήκε στον αέρα το φθινόπωρο του 1952, ο Jewison ήταν βοηθός σκηνοθέτη.  Κατά τη διάρκεια των επόμενων επτά ετών έγραψε, σκηνοθέτησε και παρήγαγε μια μεγάλη ποικιλία από μιούζικαλ, κωμωδίες-βαριετέ παραστάσεις, δράματα και αφιερώματα, συμπεριλαμβανομένων των The Big Revue , Showtime και The Barris Beat . Το 1953 παντρεύτηκε την Margaret Ann "Dixie" Dixon, πρώην μοντέλο. Είχαν τρία παιδιά – τον Μάικλ, τον Κέβιν και την Τζένιφερ – που όλοι ακολούθησαν καριέρα στη βιομηχανία του θεάματος.
Το 1958 ο Jewison στρατολογήθηκε για να εργαστεί για το NBC στη Νέα Υόρκη, όπου η πρώτη του αποστολή ήταν το Your Hit Parade , και ακολούθησε το The Andy Williams Show . Η επιτυχία αυτών των εκπομπών οδήγησε σε σκηνοθετικά αφιερώματα με καλλιτέχνες όπως ο Χάρι Μπελαφόντε , η Τζάκι Γκλίσον και ο Ντάνι Κέι . Η τηλεοπτική παραγωγή που αποδείχθηκε καθοριστική για την καριέρα του Τζιούσον ήταν η ειδική "επιστροφή" της Τζούντι Γκάρλαντ που προβλήθηκε το 1961, η οποία περιελάμβανε τον Φρανκ Σινάτρα και τον Ντιν Μάρτιν , και οδήγησε σε μια εβδομαδιαία εκπομπή την οποία αργότερα κλήθηκε να σκηνοθετήσει ο Τζούισον. Επίσκεψη στο στούντιο κατά τη διάρκεια της πρόβας για τον ειδικό, ηθοποιό Tony Curtisπρότεινε στον Τζιούισον να σκηνοθετήσει μια ταινία μεγάλου μήκους.  Μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επανήλθε στην τηλεόραση, ξεκινώντας με την παραγωγή της βιογραφικής ταινίας TNT Geronimo (1993). 

Η καριέρα του Jewison ως σκηνοθέτης ξεκίνησε όταν η εταιρεία παραγωγής ταινιών του Tony Curtis , Curtleigh Productions , τον προσέλαβε για να σκηνοθετήσει την κωμωδία 40 Pounds of Trouble τον Φεβρουάριο του 1962.  Η ταινία χρηματοδοτήθηκε και διανεμήθηκε από την Universal-International Pictures και ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία που γυρίστηκε ποτέ στη Disneyland . Το συμβόλαιο της Curtleigh Productions με τον Jewison είχε μια διαπραγματεύσιμη επιλογή για περαιτέρω ταινίες εάν η αρχική εικόνα ήταν επιτυχής. Στις αρχές Οκτωβρίου 1962, ο Jewison δημιούργησε τη δική του ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής ταινιών, SImkoe Productions, και υπέγραψε συμφωνία δύο ταινιών με τη νέα εταιρεία παραγωγής ταινιών του Curtis, Curtis Enterprises , καθώς και μια επιπλέον συμφωνία δύο ταινιών με την Universal-International Pictures.
Αν και οι δύο ταινίες για την Curtis Enterprises δεν έγιναν, και οι δύο ταινίες για την Universal-International Pictures έγιναν. Έκανε δύο κωμωδίες με πρωταγωνίστρια την Doris Day : The Thrill of It All , που κυκλοφόρησε το 1963 με συμπρωταγωνιστή τον James Garner και Send Me No Flowers , που κυκλοφόρησε το 1964 και συμπρωταγωνίστησε τον Rock Hudson . Μετά από μια άλλη κωμωδία, The Art of Love (1965), ο Jewison ήταν αποφασισμένος να ξεφύγει από το είδος και να ασχοληθεί με πιο απαιτητικά έργα.
Η πρωτοποριακή ταινία του αποδείχθηκε το The Cincinnati Kid (1965), ένα δράμα με πρωταγωνιστή τον Steve McQueen , που τώρα θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες που έγιναν για τον τζόγο και ο Jewison τη θεωρεί μία από τις προσωπικές του αγαπημένες, επειδή ήταν το πρώτο του δράμα πρόκλησης. 

Αυτή η επιτυχία ακολουθήθηκε το 1966 από μια σάτιρα για την παράνοια του Ψυχρού Πολέμου , Οι Ρώσοι έρχονται, οι Ρώσοι έρχονται ; Ήταν η πρώτη ταινία παραγωγής Jewison και ήταν υποψήφια για τέσσερα Βραβεία Όσκαρ , συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Ταινίας. Ένιωθε ότι το να κάνει «ένα αίτημα για συνύπαρξη ή τον παραλογισμό της διεθνούς σύγκρουσης ήταν σημαντικό εκείνη τη στιγμή». Ενώ αντίδραση στους Ρώσους ήταν θετικός, ο Jewison χαρακτηρίστηκε ως "καναδός pinko" από δεξιούς σχολιαστές.
Η συνέχιση της σειράς των επιτυχιών ήταν μια από τις ταινίες που έχει ταυτιστεί στενά με τον σκηνοθέτη της, In the Heat of the Night (1967), ένα αστυνομικό δράμα που διαδραματίζεται σε μια φυλετικά διχασμένη νότια πόλη και με πρωταγωνιστές τους Sidney Poitier και Rod Steiger , που κέρδισε πέντε Βραβεία Όσκαρ , συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Ταινίας, ενώ ο Jewison ήταν υποψήφιος για την Καλύτερη Σκηνοθεσία. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Robert Kennedy είπε στον Jewison ότι αυτή θα μπορούσε να είναι "μια πολύ σημαντική ταινία. Ο συγχρονισμός είναι το παν". Ο Κένεντι υπενθύμισε στον Τζιούσον αυτήν την πρόβλεψη ενάμιση χρόνο αργότερα, όταν του χάρισε το Βραβείο Ταινίας Επιλογής Κριτικών για το καλύτερο δράμα.
Ως συνέχεια, σκηνοθέτησε και παρήγαγε μια άλλη ταινία με τον McQueen, χρησιμοποιώντας καινοτόμες εικόνες πολλαπλών οθονών στην εγκληματική κάπαρη The Thomas Crown Affair (1968). Από εκείνο το σημείο ο Τζούισον παρήγαγε όλες τις ταινίες μεγάλου μήκους που σκηνοθέτησε, συχνά με τον συνεργάτη του Πάτρικ Πάλμερ, και επίσης ενεργούσε ως παραγωγός για ταινίες που σκηνοθέτησαν άλλοι, ξεκινώντας με το σκηνοθετικό ντεμπούτο του πρώην κινηματογραφιστή του Χαλ Άσμπι The Landlord (1970). Μετά την ολοκλήρωση της κωμωδίας περιόδου Gaily, Gaily (1969), ο Jewison, έχοντας απογοητευτεί από το πολιτικό κλίμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετακόμισε την οικογένειά του στην Αγγλία.
Στα Pinewood Studios βορειοδυτικά του Λονδίνου και σε τοποθεσία στη Γιουγκοσλαβία , εργάστηκε στο μιούζικαλ Fiddler on the Roof (1971, επανεκδόθηκε το 1979), το οποίο κέρδισε τρία Όσκαρ και ήταν υποψήφιο για άλλα πέντε, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Fiddler , ο Jewison ήταν επίσης το θέμα του ντοκιμαντέρ του Εθνικού Συμβουλίου Κινηματογράφου του Καναδά το 1971 , Norman Jewison, Filmmaker , σε σκηνοθεσία Ντάγκλας Τζάκσον.
Το επόμενο έργο του Jewison ήταν το μιούζικαλ Jesus Christ Superstar (1973), βασισμένο στο μιούζικαλ του Broadway που γράφτηκε από τους Andrew Lloyd Webber και Tim Rice . Γυρίστηκε στο Ισραήλ, όπου ο Jewison παρήγαγε επίσης το γουέστερν Billy Two Hats (1974), με πρωταγωνιστή τον Gregory Peck . Το Superstar , αμφιλεγόμενο για την αντιμετώπιση ενός θρησκευτικού θέματος, ακολούθησε μια άλλη ταινία που πυροδότησε κριτική συζήτηση, αυτή τη φορά για τη βία. Το Rollerball (1975) διαδραματίζεται στο εγγύς μέλλον, όταν οι εταιρείες κυβερνούν τον κόσμο και η ψυχαγωγία επικεντρώνεται γύρω από ένα θανατηφόρο παιχνίδι. Η επόμενη ταινία που σκηνοθέτησε, το συνδικαλιστικό δράμα FIST (1978), βασισμένη χαλαρά στη ζωή του  Jimmy Hoffa , επίσης, έδωσε κάποια διαμάχη, αυτή τη φορά σχετικά με το σενάριο . Ο σεναριογράφος Joe Eszterhas ήταν δυσαρεστημένος που μοιράστηκε το σενάριο με τον πρωταγωνιστή της ταινίας Sylvester Stallone , καθώς θεώρησε ότι η συμβολή του Stallone ήταν μικρή, ενώ ο Stallone ισχυρίστηκε ότι βασικά είχε ξαναγράψει ολόκληρο το σενάριο. 

Το 1978 ο Jewison επέστρεψε στον Καναδά, εγκαταστάθηκε στην περιοχή Caledon στο Οντάριο και ίδρυσε μια φάρμα που παρήγαγε βραβευμένα βοοειδή.  Λειτουργώντας από μια βάση στο Τορόντο , καθώς και μια βάση που διατηρείται στην Καλιφόρνια, σκηνοθέτησε τους ηθοποιούς υψηλού προφίλ Al Pacino στο ...And Justice for All (1979) και τους Burt Reynolds και Goldie Hawn στη ρομαντική κωμωδία Best Friends (1982) και έκανε την παραγωγή των The Dogs of War (1981) και Iceman (1984).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Jewison παρήγαγε επίσης τα 53α Ετήσια Βραβεία Όσκαρ (1981), τα οποία επρόκειτο να μεταδοθούν την ημέρα που πυροβολήθηκε ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν και έπρεπε να επαναπρογραμματιστεί. Επανεξετάζοντας το θέμα της φυλετικής έντασης που είχε χαρακτηρίσει το In The Heat of the Night , το A Soldier's Story (1984) του Jewison , βασισμένο σε θεατρικό έργο που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ , προτάθηκε για τρία Όσκαρ , συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Ταινίας. Η επόμενη ταινία του βασίστηκε επίσης σε ένα επιτυχημένο έργο. Η Agnes of God (1985), που διαδραματίζεται σε ένα μοναστήρι του Κεμπέκ , πρωταγωνίστησε η Jane Fonda , η Meg Tilly και η Anne Bancroft; έλαβε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Η επόμενη ταινία του Jewison αποδείχθηκε μια από τις πιο δημοφιλείς ρομαντικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ. Το Moonstruck (1987), με πρωταγωνίστρια τη Cher , ήταν μια επιτυχία στα εισιτήρια που απέσπασε τρία βραβεία Όσκαρ , συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ηθοποιού για τη Cher. Ο Τζιούισον έλαβε επίσης την τρίτη του υποψηφιότητα Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
Για την επόμενη δεκαετία ο Jewison συνέχισε να σκηνοθετεί ταινίες μεγάλου μήκους που κυκλοφόρησαν από μεγάλα στούντιο: In Country (1989), ένα δράμα που ασχολείται με τους βετεράνους του Βιετνάμ και την κόρη ενός θύματος πολέμου. Other People's Money (1991), μια κοινωνική κωμωδία για την απληστία τη δεκαετία του 1980. Μόνο εσύ (1994), μια ρομαντική κωμωδία που διαδραματίζεται στην Ιταλία. και Bogus (1996), μια φαντασίωση για ένα νεαρό αγόρι και τον φανταστικό του φίλο. Υπηρέτησε επίσης ως παραγωγός για την ταινία January Man (1989), εκτελεστικός παραγωγός για την καναδική ταινία Dance Me Outside , και επανήλθε στην τηλεόραση τόσο ως σκηνοθέτης όσο και ως παραγωγός, συμπεριλαμβανομένης της σειράς The Rez (1996–1998).
Το The Hurricane (1999) ήταν η τρίτη ταινία του Jewison που εξερευνά τις επιπτώσεις του ρατσισμού, αφηγούμενη την ιστορία του μποξέρ Rubin "Hurricane" Carter , ο οποίος είχε καταδικαστεί ψευδώς για μια τριπλή δολοφονία στο New Jersey στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του Κάρτερ. Το 1999 το έργο του Jewison αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, όταν του απονεμήθηκε το Μνημείο Irving G. Thalberg για επίτευγμα ζωής.
Ο Jewison συνέχισε να σκηνοθετεί και να κάνει παραγωγή μέχρι την τελευταία του ταινία που κυκλοφόρησε, το θρίλερ του 2003 The Statement , βασισμένο σε ένα μυθιστόρημα του Brian Moore με πρωταγωνιστή τον Michael Caine . Την ίδια χρονιά εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του This Terrible Business Has Been Good to Me , εκφράζοντας τον ενθουσιασμό, την πεποίθηση και το δημιουργικό πάθος που συντήρησαν την καριέρα του. 

Η δέσμευση και η συμβολή του Jewison στον κινηματογράφο στον Καναδά αποδεικνύεται από τη δημιουργία του Canadian Center for Advanced Film Studies το 1986, το οποίο άνοιξε το 1988 ως προηγμένη σχολή κινηματογράφου στο Windfields Estate στο Τορόντο του Οντάριο. Αργότερα μετονομάστηκε σε Καναδικό Κέντρο Κινηματογράφου (CFC). 

Περισσότεροι από 1700 απόφοιτοι και 100 εταιρείες αποφοίτων έχουν βγει από τα προγράμματα του CFC μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένων:
Κινηματογραφιστές ή/και τηλεοπτικοί δημιουργοί Clement Virgo και Damon D'Oliveira ( The Book of Negroes ), Brad Peyton ( San Andreas ), Daniel Bekerman ( The Witch ), Tassie Cameron ( Rookie Blue ), Michelle Lovretta (Killjoys , Lost Girl ), Vincenzo Natali ( Κύβος , Splice )Ηθοποιοί Giacomo Gianniotti ( Grey's Anatomy ), Annie Murphy ( Schitt's Creek ), Eli Goree ( Race )Συνθέτης οθόνης Todor Kobakov (Bitten, Closet Monster , Hellions ); τραγουδιστές/τραγουδοποιοί Adaline ( Grey's Anatomy , 90210 ), Allie X Επιχειρηματίες ψηφιακών μέσων AsapSCIENCE, Mediazoic, WondereurΕταιρείες αποφοίτων Shaftesbury Films , Conquering Lion Pictures , CopperHeart Entertainment, Smiley Guy Studios και Secret Location [21]Το CFC βοήθησε στην επώαση ή/και στην ανάπτυξη πρωτοποριακού πρωτότυπου περιεχομένου, συμπεριλαμβανομένης της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς Orphan Black (από τους δημιουργούς Graeme Manson και John Fawcett , απόφοιτοι του CFC), το βραβευμένο πρώτο μεγάλου μήκους Closet Monster (από τον απόφοιτο του συγγραφέα/σκηνοθέτη Stephen Dunn (σκηνοθέτης) ) , και διεθνώς βραβευμένο ντοκιμαντέρ Stories We Tell (από τη σκηνοθέτιδα και απόφοιτη του CFC Sarah Polley ).
Επιπλέον, ταινίες μεγάλου μήκους όπως Rhymes for Young Ghouls (σκηνοθέτης Jeff Barnaby ), Cube (σκηνοθέτης Vincenzo Natali ) και Rude (σκηνοθέτης Clement Virgo ) έχουν αναπτυχθεί και παραχθεί μέσω του CFC Features. [22]
Κάθε χρόνο στο Λος Άντζελες, ο Norman Jewison απονέμει το Βραβείο CFC για τη Δημιουργική Αριστεία σε αποφοίτους του CFC ως αναγνώριση της εξαιρετικής δουλειάς και της συνεισφοράς τους στη βιομηχανία ψυχαγωγίας που βασίζεται στην οθόνη. Ο Jewison απένειμε το εναρκτήριο βραβείο στον απόφοιτο του CFC Semi Chellas ( Mad Men ) το 2014, στους Graeme Manson και John Fawcett ( Orphan Black ) το 2015 και στον Don McKellar ( The Red Violin , Highway 61 ) το 2016.
Ο Jewison είναι ο επίτιμος πρόεδρος του CFC. 

Το βραβείο Thalberg ήταν μία από τις πολλές διακρίσεις που έχει απονεμηθεί στον Jewison, συμπεριλαμβανομένων των τιμητικών πτυχίων από το Trent, το Δυτικό Οντάριο και το Πανεπιστήμιο του Τορόντο , και έγινε Σύντροφος του Τάγματος του Καναδά το 1992. Επίσης το 1992, ο Jewison έλαβε το βραβείο Ramon John Hnatyshyn Award for Voluntarism in the Performing Arts, ένα συνοδευτικό βραβείο των Βραβείων Performing Arts του Γενικού Κυβερνήτη , η υψηλότερη διάκριση του Καναδά στις τέχνες του θεάματος.
Ο Jewison έχει προταθεί για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας τρεις φορές σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες για το In the Heat of the Night (1967), Fiddler on the Roof (1971) και Moonstruck (1987). Έχει επίσης κερδίσει την περίφημη Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και έχει κερδίσει βραβεία Lifetime Achievement από τις Συντεχνίες Σκηνοθετών τόσο του Καναδά όσο και της Αμερικής. Έχει επίσης κερδίσει ένα βραβείο BAFTA .
Επιπλέον, έχει λάβει πολυάριθμα αφιερώματα σε καναδικά και διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου και ρετροσπεκτίβα, και του έχει δοθεί ένα αστέρι στο Hollywood Walk of Fame και στο Canada's Walk of Fame . Ένα πάρκο στο κέντρο του Τορόντο πήρε το όνομά του το 2001. Το 2003, ο Jewison έλαβε το Βραβείο Παραστατικών Τεχνών του Γενικού Κυβερνήτη για Ζωή Καλλιτεχνικό Επίτευγμα για τη συνεισφορά του στον κινηματογράφο στον Καναδά. 

Η Norman Jewison και η Margaret Ann Dixon παντρεύτηκαν στις 11 Ιουλίου 1953. Πέθανε στις 26 Νοεμβρίου 2004, την επόμενη μέρα των 74ων γενεθλίων της, στο Orangeville του Οντάριο , από άγνωστα αίτια.  Έχουν τρία παιδιά και πέντε εγγόνια.
Ως αναγνώριση της συνεισφοράς του στις τέχνες, καθώς και της συνεχούς υποστήριξής του, ο Jewison διορίστηκε ως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Victoria στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο το 2004. Κράτησε τη θέση μέχρι τον Οκτώβριο του 2010.
Το 2010 ο Blake Goldring δώρισε 1.000.000 $ στο Πανεπιστήμιο Victoria του Πανεπιστημίου του Τορόντο για να δημιουργήσει ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα φιλελεύθερων τεχνών πρώτου έτους στο όνομα του Jewison. Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2011 καλωσορίζοντας λιγότερους από 30 επιλεγμένους μαθητές στο Norman Jewison Stream for Imagination and the Arts. Ο Goldring είναι απόφοιτος της σχολής το 1981.
Στις 30 Ιανουαρίου 2010, ο Jewison έλαβε ένα βραβείο ισόβιας επιτυχίας από το Σωματείο Διευθυντών της Αμερικής στα 62α Ετήσια Βραβεία DGA, που πραγματοποιήθηκε στο Century Plaza στο Λος Άντζελες.
Επίσης το 2010, ο Jewison παντρεύτηκε τη Lynne St. David, με την οποία είχε αρχίσει να βγαίνει το 2008. Το παντρεμένο όνομά της είναι Lynne St. David-Jewison.

Πηγή: Norman Jewison - Wikipedia 

Φιλμογραφία 

Σκηνοθεσία

Ηθοποιός

Συγγραφέας-Σεναριογράφος

Πηγή: Norman Jewison - IMDb 

Topol and Norman Jewison on the set of Fiddler on the Roof, 1971.