Ο Χοακίμ Πέδρο ντε Αντράντε (Joaquim Pedro de Andrade, 25 Μαΐου 1932 - 10 Σεπτεμβρίου 1988) ήταν Βραζιλιάνος σκηνοθέτης.
Γιος του Ροντρίγκο Μέλο Φράνκο ντε Αντράντε (ιδρυτή της IPHAN) και της Γκρασιέμα Πράτες ντε Σα, ο Χοακίμ πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Ρίο ντε Τζανέιρο και τη Μίνας Ζεράις, από τους σημαντικότερους Βραζιλιάνους διανοούμενους της εποχής. Ο Μανουέλ Μπαντέιρα ήταν τόσο φίλος της οικογένειας που κατέληξε να είναι ο νονός της επιβεβαίωσης.
Το 1950, ξεκίνησε το πτυχίο του στη Φυσική στο Εθνικό Κολλέγιο Φιλοσοφίας στο Ρίο, όπου φοίτησε στην κινηματογραφική λέσχη CEC, που δημιουργήθηκε από τους Saulo Pereira de Melo και Mário Haroldo Martins. Επηρεάστηκε από τον Pliny Sussekind Rocha, καθηγητή αναλυτικής μηχανικής, θεωρητικό και υπέρμαχο του βωβού κινηματογράφου και ιδρυτή της Λέσχης Τσάπλιν.
Εκείνη την εποχή, ο Joaquim έγραψε για τον κινηματογράφο στην εφημερίδα του κολεγίου και μάλιστα πειραματίστηκε με τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο. Έβγαινε με τη Σάρα ντε Κάστρο Μπαρμπόσα, την οποία αργότερα θα παντρευόταν. Μεταξύ των κινηματογραφικών εμπειριών της εποχής, έπαιξε στην ταινία Les Thibault, του Saulo Pereira de Melo, και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία μικρού μήκους Caminhos, του Paulo César Saraceni.
Η οριστική ανταλλαγή της φυσικής με τον κινηματογράφο θα ερχόταν το 1957, αλλά πριν από την πρώτη του επαγγελματική εμπειρία ως βοηθός σκηνοθέτη της ταινίας Εξέγερση στη Βίλα Ρίκα, αναγκάστηκε από τον πατέρα του να κάνει πρακτική άσκηση στο Congonhas, στην αποκατάσταση του έργου Os Passos da Paixão, του Aleijadinho.
Η πρώτη του ταινία ως σκηνοθέτης ήταν η ταινία μικρού μήκους O Poeta do Castelo και το Mestre de Apipucos, που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Βιβλίου. Η ταινία καταγράφει την οικειότητα του ποιητή Μανουέλ Μπαντέιρα και του συγγραφέα και κοινωνιολόγου Ζιλμπέρτο Φρέιρ.
Το 1960 έκανε την παραγωγή της ταινίας μικρού μήκους Couro de Gato, που γυρίστηκε στο λόφο Cantagalo στο Ρίο ντε Τζανέιρο και φωτογραφήθηκε από τον Mário Carneiro. Βραβευμένος από την κυβέρνηση της Γαλλίας με υποτροφία, πήγε να σπουδάσει κινηματογράφο στη Γαλλία.
Το 1963, κλήθηκε να σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ Garrincha, Alegria do Povo, την ιδέα του Λουίς Κάρλος Μπαρέτο, που τον παρήγαγε και τον έγραψε σενάριο, μαζί με τον Αρμάντο Νογκουέιρα. Το 1965 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Filmes do Serro και ξεκίνησε τα γυρίσματα του O Padre e a Moça, με τον Πάολο Χοσέ και την Έλενα Ιγκνέζ. Συνελήφθη από τη στρατιωτική δικτατορία το 1969 και αφέθηκε ελεύθερος λίγες μέρες αργότερα, άρχισε να κινηματογραφεί το Macunaíma, τη μεγαλύτερη κριτική επιτυχία του.
Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1976, με την ηθοποιό Κριστίνα Αχέ με την οποία απέκτησε δύο παιδιά και την οποία σκηνοθέτησε στις ταινίες Συζυγικός Πόλεμος και Ερωτικά Παραμύθια.
Θύμα του καρκίνου του πνεύμονα, πέθανε σε ηλικία 56 ετών, πριν πραγματοποιήσει το σχέδιό του να διασκευάσει το Casa-Grande και το Senzala του Ζιλμπέρτο Φρέιρ για τον κινηματογράφο.
Το 2006, κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, του δόθηκε ένα ειδικό τμήμα με μια πλήρη ρετροσπεκτίβα της κινηματογραφίας του. Το φεστιβάλ περιλάμβανε έξι ταινίες μεγάλου μήκους που αποκαταστάθηκαν σε ψηφιακή μορφή 2K από την κόρη της, επίσης κινηματογραφίστρια Alice de Andrade.
Πηγή: Joaquim Pedro de Andrade – Wikipédia, a enciclopédia livre (wikipedia.org)
Σκηνοθεσία
|
Σεναριογράφος-Συγγραφέας
|