Τζορτζ Κούτσαρ (1942-2011) George Kuchar

Αμερικανός underground σκηνοθέτης και καλλιτέχνης βίντεο , γνωστός για την αισθητική του "low-fi". 

Ο Κουτσάρ εκπαιδεύτηκε ως εμπορικός καλλιτέχνης στη Σχολή Βιομηχανικής Τέχνης, γνωστός τώρα ως Γυμνάσιο Τέχνης και Σχεδιασμού , μια επαγγελματική σχολή στη Νέα Υόρκη. Αποφοίτησε το 1960 και σχεδίασε χάρτες καιρού για μια τοπική εκπομπή ειδήσεων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ίδιος και ο δίδυμος αδελφός του Mike Kuchar έκαναν ταινίες 8 χιλιοστών , που παρουσιάστηκαν στην τότε ανθούσα underground φιλμ σκηνή μαζί με τις ταινίες του Andy Warhol , Kenneth Anger , και Σταν Brakhage . Ο Ken Jacobs έφερε την προσοχή του έργου του στον Jonas Mekas , ο οποίος υπερασπίστηκε το έργο τους στο Village Voice και αλλού.
Αφού απολύθηκε από μια εμπορική δουλειά τέχνης στη Νέα Υόρκη, προσφέρθηκε στον καθηγητή καθηγητής στο τμήμα ταινιών του Ινστιτούτου Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο , όπου δίδαξε από το 1971 έως τις αρχές του 2011.
Στο Σαν Φρανσίσκο, ο Κουτσάρ ασχολήθηκε με underground κόμικς μέσω των γειτόνων του Art Spiegelman και Bill Griffith . Και οι δύο τελείωσαν στις ταινίες του και ο Τζορτζ κατέληξε στις εκδόσεις τους. 

Ο Τζωρτζ Κουτσάρ σκηνοθέτησε πάνω από 200 ταινίες και βίντεο (συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 15 με τον δίδυμο αδερφό του Mike), πολλές από αυτές μικρού μήκους από μαθητές στα μαθήματά του στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο . Στη δημοσκόπηση των κριτικών των 100 καλύτερων ταινιών του 20ου αιώνα, που εμφανίστηκε αρχικά στο The Village Voice (4 Ιανουαρίου 2000), το Hold Me While I'm Naked κατατάχθηκε στην 52η θέση.
Εγώ, μια ηθοποιός , μια ταινία του 1977 με δοκιμασία οθόνης της φοιτητικής ηθοποιού Barbera Lapsley, επιλέχθηκε από το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου το 2011.

Αφού έφυγε από τη Νέα Υόρκη για το Σαν Φρανσίσκο , ο Κουχάρη παρήγαγε παραγωγικά ημερολόγια βίντεο, η πραγματική ποσότητα των οποίων παραμένει άγνωστη. Ποικίλλει σε διάρκεια από πέντε έως ενενήντα λεπτά, τα βίντεο ημερολόγια του Κουτσάρ αντανακλούν την καθημερινή του ζωή με γνωστά θέματα του έργου του Κουτσάρ, όπως όρεξη , ελευθερία , χαριτογένεια μπαντού , στρατοπέδευση , μετεωρισμός , ο καιρός , ούρηση , φιλία , αγάπη , και η τεχνητότητα του ίδιου του κινηματογράφου . Τα πιο γνωστά ημερολόγια βίντεο του Kuchar είναι δικά τουWeather Diary Series που περιγράφει τα ετήσια προσκυνήματα του Κουτσάρ στο El Reno της Οκλαχόμα , για να παρατηρήσει ανεμοστρόβιλους . Σε απάντηση στις αλλαγές της τεχνολογίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα ημερολόγια βίντεο του Kuchar εφάρμοζαν όλο και περισσότερο τις τακτικές της ιδιοποίησης στρατόπεδων στα πράγματα της ψηφιακής εποχής. Τα μετέπειτα ημερολόγια βίντεο του Kuchar χρησιμοποίησαν ψηφιακά εφέ βαθμού καταναλωτή για να δημιουργήσουν κάτι όπως τα μεταμοντέρνα ψυχεδέλια . Ολόκληρη η παραγωγή του έργου βίντεο αρχειοθετείται στο Video Data Bank . Το Electronic Arts Intermix  έχει μια επιλογή τίτλων.
Η δουλειά βίντεο του Kuchar έχει επηρεάσει σαφώς τους σύγχρονους queer ερμηνευτές / βίντεο καλλιτέχνες Ryan Trecartin και Felix Bernstein .

Οι πίνακες του Kuchar αντικατοπτρίζουν συχνά τα ίδια θέματα με τις ταινίες και τα βίντεό του, ενώ μοιράζονται επίσης το φουβιστικό τους χρώμα. Σύμφωνα με τον Eileen Myles , ο Kuchar είχε συνηθίσει να δουλεύει σε κουτιά και διαπίστωσε ότι η ζωγραφική και το βίντεο δεν ένιωθαν τόσο διαφορετικά.  Οι πίνακες του Kuchar εκτέθηκαν κατά διαστήματα κατά τη διάρκεια της καριέρας του, πιο πρόσφατα στην Πινακοθήκη Casey Kaplan στο Μανχάταν και το 2012 στο MoMA PS1 ως μέρος της μεταθανάτιας αναδρομικής προοπτικής του Kuchar : Pagan Rhapsodies.

Ο Τζορτζ Κουτσάρ πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου 2011 στο Σαν Φρανσίσκο , λίγο μετά τα 69α γενέθλιά του στις 31 Αυγούστου, λόγω επιπλοκών που σχετίζονται με τον καρκίνο του προστάτη .

Φιλμογραφία

Πηγή: From Wikipedia, the free encyclopedia 

Το σινεμά χωρίς τον Τζορτζ Κούτσαρ...

του Μανώλη Κρανάκη

Η είδηση του θανάτου του Τζορτζ Κούτσαρ, πρωτεργάτη του πειραματικού κινηματογράφου, σύγχρονου του Αντι Γουόρχολ και βασική έμπνευση του Τζον Γουότερς, μπορεί να μην σημαίνει τίποτα σε κανέναν, εκτός από τους ελάχιστους που μέσα στα χρόνια ήρθαν αντιμέτωποι με το έργο του. Οι υπόλοιποι, έστω και με αυτή τη δυσάρεστη αφορμή, έχουν μια καλή αφορμή για να τον μάθουν...

Εκκεντρικός, επιδραστικός, νεωτεριστής, φιλελεύθερος και ο άνθρωπος που, κατά τον Τζον Γουότερς «ενέπνευσε τέσσερις γενιές νέων να κάνουν κινηματογράφο», ο Τζορτζ Κούτσαρ μπορεί να έφυγε από τη ζωή μόνος στις 6 Σεπτεμβρίου, αλλά η πορεία του υπήρξε αναπόσπαστα δεμένη με τον δίδυμο αδερφό του, Μάικ.
Μαζί, φρόντισαν για έναν όγκο περισσοτέρων από 200 ταινιών (μικρού, μεσαίου και μεγάλου μήκους) που διασχίζουν με ξεχωριστό τρόπο την ιστορία του πειραματικού σινεμά. Το 2009, ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ιt Came From Kuchar» της Τζένιφερ Κρουτ φρόντισε να τους βγάλει στην επιφάνεια και να τους συστήσει σε όσους δεν γνώριζαν σχεδόν την ύπαρξη τους, δίνοντας μια νέα ζωή στο έργο και την καριέρα τους.
Μαζί με τον αδερφό του, ο Τζορτζ Κούτσαρ ξεκίνησε τη διαδρομή του στην underground σκηνή της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του ' 60 (την ίδια εποχή με τον Κένεθ Ανγκερ, τον Αντι Γουόρχολ και τον Σταν Μπράκατζ) πριν μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο και αναλάβει καθήκοντα καθηγητή στο San Fransisco Art Institute το 1971.
Την ίδια στιγμή που ο Αντι Γουόρχολ τελειοποιούσε το σινεμά του «τίποτα», οι Κούτσαρ χώνευαν μέσα στα μεταλλαγμένα μελοδράματα τους όλο το σύμπαν του Ντάγκλας Σερκ, τα κόμικς που διάβαζαν μανιακά και την εμμονή τους με την πορνογραφία, ποτίζοντας ταυτόχρονα τις αλλόκοτες, συχνά βάναυσες και βέβηλες ιστορίες τους με ισχυρές δόσεις επιστημονικής φαντασίας.
Ο Γιόνας Μέκας είχε γράψει στη Village Voice πως η «Βarbarella» του Ροζέ Βαντίμ είχε κλέψει αυτούσια κομμάτια από το «Sins of the Fleshapoids» των αδερφών Κούτσαρ. Ο Τζον Γουότερς έχει δηλώσει πως «πρέπει να τιμηθούν από το Κράτος» εξαίροντας τη χρήση της αφόδευσης στην κάμερα που αργότερα στοίχειωσε το δικό του «Pink Flamingos». Ανάμεσα στους θαυμαστές τους υπήρξε και ο Γκάι Μάντιν που ξεχωρίζει τη στιλιζαρισμένη χρήση των ηθοποιών που διάλεγαν για τις ταινίες τους τα δύο αδέρφια.
Ο Τζορτζ Κούτσαρ γεννήθηκε το 1942 και μέχρι και το θάνατο του από καρκίνο συνέχιζε μέχρι πρόσφατα να διδάσκει σινεμά στο Σαν Φρανσίσκο. To τελευταίο του μεγάλο έργο, χρηματοδοτημένο από το Rockefeller Foundation, ήταν ένα ψηφιακό έπος 140 λεπτών με τίτλο «Secrets of the Shadow World» που υπήρξε ό,τι πιο κοντινό στο όραμα του Κούτσαρ για ένα «μεγάλο φιλμ με ούφο».
To 2006 στις Νύχτες Πρεμιέρας στο αφιέρωμα που είχε γίνει στο «Queer Cinema», είχε προβληθεί το «Thundercrack!» του Κερτ ΜακΝτάουελ του 1975 στο οποίο ο Τζορτζ Κούτσαρ είχε συνεργαστεί στο σενάριο και πρωταγωνιστούσε, ενώ το 2011, το Outview συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα του το ντοκιμαντέρ «It Came from Kuchar».

Πηγή: Το σινεμά χωρίς τον Τζορτζ Κούτσαρ... (flix.gr)